Tabla de Contenidos
Robert Hooke był wszechstronnym brytyjskim naukowcem i architektem, który wniósł wiele wkładu w naukę i inżynierię, a także w wiele innych dziedzin wiedzy. Najbardziej znany jest ze swojego wkładu w fizykę w postaci prawa Hooke’a opisującego zachowanie materiałów elastycznych oraz odkrycia komórek, które zapoczątkowało badania mikrobiologiczne.
Uważany jest za uczonego ze względu na swoją rozległą wiedzę w tak różnych dziedzinach, jak fizyka, chemia, biologia, matematyka, inżynieria i architektura, a także filozofia i sztuka. W swoim życiu wykazał się niesamowitą zdolnością do tworzenia kreatywnych rozwiązań złożonych problemów dzięki połączeniu ogromnej interdyscyplinarnej wiedzy.
narodziny i dzieciństwo
Robert Hooke urodził się 18 lipca 1635 roku w miejscowości Freshwater na wyspie Wight, u południowych wybrzeży Anglii. Był drugim synem z drugiego małżeństwa swojego ojca, Johna Hooke’a, który był wikariuszem miasta Freshwater. John Hooke poślubił matkę Roberta, Cecily Gyles, w 1622 r., siedem lat po śmierci jego pierwszej żony, Margaret Lawson w 1615 r. Starszy brat Roberta, John, miał już pięć lat, gdy się urodził.
Wczesne dzieciństwo Roberta Hooke’a było naznaczone złym stanem zdrowia, przez co większość czasu spędzał w domu. Aż do śmierci ojca w wieku trzynastu lat Robert nie opuszczał miejsca pochodzenia, aby podróżować do innego miasta. Podczas tej pierwszej podróży rozpoczął akademickie i artystyczne szkolenie, które uczyniło Roberta Hooke’a uczonym, którym został później.
Edukacja
Wczesne badania Roberta Hooke’a nie miały nic wspólnego z nauką. W wieku trzynastu lat wyjechał z wyspy Wight do Londynu, gdzie został uczniem znanego angielskiego artysty Petera Lely’ego. Chociaż wykazywał się dużymi umiejętnościami malarskimi, nie był w stanie kontynuować nauki ze względu na zły stan zdrowia. Opary rozpuszczalników użytych do przygotowania obrazów miały na niego duży wpływ.
W rezultacie Robert opuścił warsztat Lely i zapisał się do londyńskiej Westminster School. Tam rozpoczął formalne szkolenie akademickie w różnych dziedzinach, w tym w językach takich jak hebrajski, łacina i greka. To właśnie w tej prestiżowej szkole nauczył się delikatnego rzemiosła lutniczego (lutnik zajmuje się budową, regulacją i naprawą instrumentów muzycznych), co dało mu podstawy do projektowania i budowy różnych instrumentów naukowych przez całe życie. życie owocna kariera zawodowa.
Po ukończeniu Westminster ukończył studia uniwersyteckie na Uniwersytecie Oksfordzkim, a konkretnie w Christ Church College . Podczas studiów rozpoczął pracę dla Thomasa Willisa i Roberta Boyle’a. Ten ostatni zlecił mu zaprojektowanie i zbudowanie pompy powietrza, którą później wykorzystał do opracowania swojego dobrze znanego prawa gazowego (prawa Boyle’a), które wyraża zależność między ciśnieniem a objętością gazu utrzymywanego w stałej temperaturze.
Również w Oksfordzie dokonał kilku swoich najwybitniejszych odkryć naukowych.
wkład w naukę
Jego umiejętności jako konstruktora instrumentów muzycznych, wiedza naukowa i wszystko, czego nauczył się podczas studiów w Oksfordzie, pozwoliły Hooke’owi wynaleźć wiele ważnych instrumentów naukowych. To przyniosło mu epitety takie jak „człowiek renesansu” i „angielski Da Vinci”.
Prawo sprężystości lub prawo Hooke’a
Najważniejszy wkład Roberta Hooke’a dotyczył fizyki, biologii i optyki. W 1655 roku, jeszcze w Oksfordzie, rozwinął swoje prawo sprężystości, które później stało się znane jako prawo Hooke’a. Ustala to, że odkształcenie materiałów elastycznych jest proporcjonalne do przyłożonej do nich siły. Jest to jedno z podstawowych praw mechaniki klasycznej i stanowi podstawę do zrozumienia zachowania się ciał poddanych siłom rozciągania i ściskania.
Hooke wykorzystał swoją nowo nabytą wiedzę na temat działania sprężyn i zastosował ją do wynalezienia sprężyny balansowej do kontroli okresu zegarków (był również utalentowanym zegarmistrzem).
Wkład w dziedzinie optyki
Z drugiej strony Hooke interesował się także badaniem optyki i właściwościami światła. Był jednym z pierwszych, którzy opisali falowe zachowanie światła, a ponadto jako pierwszy zbudował teleskop gregoriański (wynaleziony przez Jamesa Gregory’ego, ale nie miał dostępu do materiałów niezbędnych do wykonania luster). Używając teleskopu gregoriańskiego, Hooke przeprowadził niezliczone badania astronomiczne ruchu planet. Studiował Księżyc (jest tam krater nazwany jego imieniem), planetę Mars i inne ciała niebieskie.
Wkład w astronomię i astrofizykę
Dzięki zastosowaniu teleskopu gregoriańskiego Hooke był bardzo bliski wydedukowania odwrotnej kwadratowej zależności siły grawitacji od odległości przed samym Newtonem. W rzeczywistości otwarcie skrytykował tego, kogo uważa się za ojca mechaniki klasycznej, za to, że nie dał mu należnego uznania przy opracowywaniu teorii grawitacji opublikowanej w jego arcydziele Principia, oskarżając Newtona o plagiat w tym względzie. Wielu historyków uważa, że to było, przynajmniej częściowo, powodem, dla którego Hooke stał się nieco nastrojowy i ponury w późniejszych latach.
Odkrycie komórki
Wreszcie jego największym wkładem w naukę było udoskonalenie mikroskopu, który pozwolił mu po raz pierwszy w historii ludzkości obserwować mikroorganizmy. Patrząc na przekrój poprzeczny kawałka korka butelki przez swój nowo ulepszony mikroskop, zauważył obecność struktur przypominających plaster miodu z małymi pustymi komórkami, otoczonych czymś, co wyglądało jak ściana.
Hooke natychmiast rozpoczął serię obserwacji mikroskopijnego świata, które opublikował w swoim arcydziele i największym wkładzie w ludzkość, Micrographia , opublikowanym w 1665 roku. Praca przedstawia zestaw obrazów, wspaniale narysowanych dzięki jego wczesnemu wykształceniu artystycznemu w warsztatach Piotra Lely. Hooke ukuł termin „komórka”, aby opisać te małe struktury, które najwyraźniej są wspólne dla wszystkich żywych istot, jakkolwiek małe mogą być.
Micrographia to jedno z najważniejszych dzieł w historii biologii, ponieważ wiązało się z całkowitą zmianą paradygmatu w odniesieniu do sposobu, w jaki postrzegamy świat żywych systemów. Jednak wielu ówczesnych naukowców kwestionowało jego wyniki, po prostu dlatego, że uważali za zbyt niewiarygodne, że materia może być tak złożona lub mieć tak egzotyczne kształty, jak te, które Hooke przedstawił w swojej pracy.
Był wczesnym orędownikiem teorii ewolucji
Inny ważny wkład Hooke’a w naukę pochodzi również z jego obserwacji przez mikroskop. Obserwacja serii mikroskopijnych skamieniałości skłoniła Hooke’a do zaproponowania prymitywnej formy teorii ewolucji.
Wkład w architekturę
Ze względu na swoją wielopłaszczyznową naturę Robert Hooke zajmował się nie tylko nauką czy inżynierią. Jego życie można podzielić na fazę, w której był bardzo płodnym i odnoszącym sukcesy badaczem naukowym, choć bez finansowego zwrotu. Następnie praktykował jako architekt po wielkim pożarze Londynu w 1666 roku, gromadząc znaczną fortunę.
Jego sukces i rozgłos na Uniwersytecie Oksfordzkim przyniosły mu nominację na kuratora eksperymentów Royal Society of London w 1662. Później został mianowany członkiem Royal Society of London, co przyniosło mu wiele powiązań z lokalnymi władzami. Po wielkim pożarze Hooke został mianowany inspektorem City of London i był aktywny w przerysowywaniu i odbudowie miasta. Szacuje się, że sam Hooke zaprojektował odbudowę lub nową budowę około połowy budynków, które zostały zniszczone przez pożar, zdobywając dobre prowizje za każdy projekt.
Większość zaprojektowanych przez niego budynków już nie istnieje, a wiele innych zostało błędnie przyznanych innym architektom. Jednak nadal istnieją osoby, które noszą jego imię. Można więc powiedzieć, że Robert Hooke w znaczący sposób przyczynił się do ukształtowania oblicza stolicy Anglii pod koniec XVII wieku.
Śmierć Roberta Hooke’a
Robert Hooke zmarł 3 marca 1703 roku w londyńskim City. Jego śmierć przypisuje się szkorbutowi i prawdopodobnie innej nieznanej chorobie; Miał wtedy 68 lat. Nigdy się nie ożenił ani nie zostawił dzieci, a jego majątek został znaleziony w jego pokoju po jego śmierci. Wiadomo, że został pochowany na cmentarzu St. Helen’s Bishopsgate w londyńskim City, chociaż dokładna lokalizacja jego grobu nie jest znana.
Prace Roberta Hooke’a nie tylko bezpośrednio przyczyniły się swoimi wynikami do nauki, inżynierii i innych dziedzin, ale także pośrednio. Kilka teorii Hooke’a posłużyło jako inspiracja dla innych badań o wielkim znaczeniu, wśród których wyróżnia się praca Newtona. Newton był tak poruszony oskarżeniami Hooke’a o plagiat teorii powszechnego ciążenia, że odłożył publikację swojej pracy ” Optyka ” aż do śmierci Hooke’a.
Inni wybitni naukowcy, których praca opierała się na odkryciach Hooke’a, to ojciec mikrobiologii, Antoni van Leeuwenhoek oraz geolog i anatom Niels Stensen.
Bibliografia
Arrimada, M. (2021, 16 grudnia). Robert Hooke: biografia i wkład tego angielskiego badacza . Psychologia i umysł. https://psicologiaymente.com/biografias/robert-hooke
Biografia. (2020, 22 czerwca). Roberta Hooke’a . https://www.biography.com/scholar/robert-hooke
Fernández, T. i Tamaro, E. (2004). Biografia Roberta Hooke’a . Biografie i życie. https://www.biografiasyvidas.com/biografia/h/hooke.htm
Hurtado De Mendoza, J. (nd). Anatomia patologiczna – Robert Hooke (1635 – 1703) . Anatomia patologiczna. https://especialidades.sld.cu/anatomiapatologica/personalidades-de-la-patologia-en-cuba-y-el-mundo/robert-hooke-1635-1703/
Redaktorzy Encyklopedii Britannica. (2022, 27 lutego). Roberta Hooke’a | Biografia, odkrycia i fakty . Encyklopedia Britannica. https://www.britannica.com/biography/Robert-Hooke
Redaktorzy Encyklopedii Britannica. (nd). Mikrografia | prace Hooke’a . Encyklopedia Britannica. https://www.britannica.com/topic/Micrographia
SzkołaBieg. (nd). Roberta Hooke’a . https://www.theschoolrun.com/homework-help/robert-hooke
