Co to jest trwałość obiektu?

Trwałość obiektu to koncepcja opracowana i badana przez Jeana Piageta na początku XX wieku. To kluczowy moment w rozwoju dziecka, kiedy odkrywa ono, że przedmiot nadal istnieje, mimo że go nie widzi.

Kim był Jean Piaget?

Jean William Fritz Piaget (1896-1980) był szwajcarskim psychologiem znanym ze swoich badań nad rozwojem dziecka. Urodził się i wychował w Neuchâtel, mieście w Szwajcarii. Jego rodzicami byli Szwajcar Arthur Piaget i Francuzka Rebecca Jackson.

Jean Piaget został scharakteryzowany jako przedwcześnie rozwinięte dziecko. Najpierw interesował się biologią, później epistemologią i psychologią.

Po ukończeniu studiów Piaget przeniósł się do Paryża i rozpoczął pracę w dziecięcej szkole laboratoryjnej prowadzonej przez francuskiego psychologa Alfreda Bineta, który wynalazł pierwszy test IQ. Piaget pomagał Binetowi w projektowaniu testów; Jego obserwacje na temat rodzajów błędów popełnianych przez dzieci w różnym wieku skłoniły go później do zaproponowania swojej etapowej teorii rozwoju.

Później Piaget wrócił do Szwajcarii i poślubił Valentine Châtenay, z którą miał troje dzieci, których uczył się od urodzenia.

Przez całe życie Piaget pracował jako profesor psychologii, socjologii i filozofii na różnych uniwersytetach, takich jak Uniwersytet Paryski i Uniwersytet Genewski. Prowadził również różne konferencje na uniwersytetach w Stanach Zjednoczonych.

Piaget zmarł w 1980 roku w Genewie, w wieku 84 lat.

Jean Piaget jest obecnie uważany za jednego z wielkich pionierów konstruktywistycznej teorii wiedzy i epistemologii genetycznej, a także za ważne odniesienie w pedagogice i kształceniu nauczycieli.

Teoria rozwoju poznawczego

Piaget opracował teorię stadiów rozwojowych, zwaną też teorią rozwoju poznawczego, aby opisać rozwój inteligencji i nabywanie wiedzy od momentu narodzin dziecka do osiągnięcia dorosłości.

Aby sformułować swoją teorię, Piaget wyszedł z założenia, że ​​dzieci nie są dorosłymi z mniejszą wiedzą, ale myślą inaczej. W swoich badaniach pogrupował dzieci w różnym wieku na cztery etapy i obserwował, jak rozwijały się ich zdolności poznawcze.

Piaget uważał, że rozwój poznawczy jest kształtowany przez nowe procesy umysłowe, które zachodzą w wyniku dojrzewania biologicznego i doświadczeń dziecka z otoczeniem.

Teoria stadiów rozwojowych obejmuje cztery etapy:

• Faza sensomotoryczna: rozciąga się od urodzenia do nauki języka, czyli do około 2 roku życia. Na tym etapie dzieci odkrywają swoje otoczenie i zdobywają wiedzę poprzez czynności fizyczne, takie jak dotykanie i ssanie. Występuje również rozwój trwałości obiektu.
• Etap przedoperacyjny : trwa od dwóch do siedmiu lat. Myślenie dziecka nadal jest egocentryczne i nie widzi punktu widzenia innych. Ten etap charakteryzuje się również włączeniem gry symbolicznej, myślenia magicznego i intuicyjnego; To wtedy dziecko zaczyna pytać, dlaczego coś się dzieje.
• Konkretna faza operacyjna : występuje między 7 a 11 rokiem życia. Ten etap charakteryzuje się dalszym dojrzewaniem procesów psychicznych. Dziecko uczy się korzystać z logiki indukcyjnej i potrafi rozwiązywać problemy związane z przedmiotami i konkretnymi sytuacjami rzeczywistymi.
• Formalna faza operacyjna : obejmuje okres od dorastania do dorosłości. Ten etap charakteryzuje się rozwojem myślenia hipotetyczno-dedukcyjnego, myślenia abstrakcyjnego oraz logicznego i metodycznego rozwiązywania problemów.

Faza sensomotoryczna i trwałość obiektu

Pierwszy etap w teorii rozwoju poznawczego Piageta nazywany jest etapem sensomotorycznym i występuje od urodzenia do około 2 roku życia. Na tym etapie niemowlęta rozwijają coś, co Piaget określił jako „trwałość obiektu”.

Trwałość obiektu rozpoczyna się około 8 miesiąca życia i jest zdolnością dziecka do zrozumienia, że ​​przedmiot nadal istnieje, nawet jeśli nie można go już w żaden sposób postrzegać. To znaczy, gdy nie możesz zobaczyć, usłyszeć ani dotknąć tego obiektu.

Trwałość obiektu jest umiejętnością psychologiczną i ważnym kamieniem milowym w rozwoju dziecka, ponieważ pozwala mu być świadomym otaczającego go świata i wiedzieć, że nawet jeśli przedmiot lub osoba opuści jego pole widzenia, nadal będzie istnieć.

Etap sensomotoryczny dzieli się z kolei na sześć etapów. W każdym z nich powstają inne osiągnięcia związane z trwałością obiektu.

Piaget badał i opisywał te etapy rozwoju trwałości obiektów poprzez obserwację własnych dzieci. W tym celu przeprowadzał eksperymenty ukrywając różne przedmioty. Jedna z nich polegała na schowaniu zabawki pod kocykiem, podczas gdy dziecko na nią patrzyło. Jeśli dziecko szukało ukrytej zabawki, uznawano to za oznakę rozwijającej się trwałości obiektu. Piaget doszedł do wniosku, że generalnie dzieci zaczynają szukać zabawki, gdy mają około 8 miesięcy.

Etapy rozwoju trwałości obiektu

Sześć etapów trwałości obiektu podczas etapu sensomotorycznego to:

Pierwszy etap: aktywność odruchowa

Ten etap rozpoczyna się od urodzenia i trwa do pierwszego miesiąca. Niemowlęta ćwiczą odruchy i poprzez nie doświadczają świata. Osiągnięciami tego etapu są: ssanie, zaciskanie pięści i obserwacja wzrokowa.

Drugi etap: pierwotne reakcje okrężne

Ten etap występuje od pierwszego do czwartego miesiąca życia. Niemowlęta uczą się poprzez „reakcje okrężne”, które są nowymi czynnościami, które dziecko wykonuje, a następnie próbuje powtórzyć. Są to schematy lub wzorce działania, które pomagają im zrozumieć otoczenie. Jak dotąd nie rozwinęli jeszcze poczucia trwałości przedmiotu. Jeśli przestaną widzieć przedmiot lub osobę, mogą przez chwilę szukać go w miejscu, w którym ostatnio go widzieli, ale nie będą próbować go znaleźć.

Ponadto dzieci odkrywają swoje ramiona, dłonie i stopy oraz reagują na znajome dźwięki i obrazy.

Trzeci etap: wtórne reakcje okrężne

Trzeci etap rozpoczyna się w czwartym miesiącu życia i kończy w ósmym miesiącu życia. Od czwartego miesiąca życia dziecko zaczyna bardziej obserwować i wchodzić w interakcje z otaczającym go światem. Odkrywa w ten sposób sens trwałości przedmiotów poza sobą.

Na tym etapie, jeśli dziecko przestanie widzieć przedmiot, spojrzy tam, gdzie jest przedmiot, a jeśli się od niego oddali, będzie mogło go ponownie znaleźć. Ponadto będziesz w stanie znaleźć zabawkę, nawet jeśli jest częściowo zasłonięta.

Czwarty etap: koordynacja wtórnych reakcji okrężnych

Między ósmym a dwunastym miesiącem życia zaczyna się rozwijać poczucie trwałości przedmiotu, a dzieci mogą znaleźć zabawki, które są całkowicie zakryte. Ale mają tendencję do szukania przedmiotu w tym samym miejscu, w którym został ukryty za pierwszym razem. Na tym etapie dzieci nie mogą jeszcze podążać za ruchami do różnych kryjówek.

Na tym etapie dzieci zaczynają koordynować dwa lub więcej działań, aby osiągnąć prosty cel.

Piąty etap: trzeciorzędowe reakcje okrężne

Ten etap rozwija się od dwunastu do osiemnastu miesięcy życia. Niemowlęta uczą się podążać za ruchem obiektu z jednej kryjówki do drugiej, o ile mogą obserwować ten ruch. Tworzą również różne sposoby używania obiektów w celu uzyskania różnych wyników. Na przykład rzucanie nimi na różne sposoby lub umieszczanie ich w pojemniku.

Szósty etap: symboliczne rozwiązywanie problemów

Jest to etap, który trwa od osiemnastego do dwudziestego czwartego miesiąca życia. Czyli od półtora roku do dwóch lat dziecka. Tutaj dzieci mogą śledzić ruchy, nawet jeśli nie obserwują, jak zabawka przemieszcza się z jednej kryjówki do drugiej. Na przykład, jeśli piłka toczy się pod kanapą, dziecko może być w stanie określić drogę, którą przebędzie piłka, co pozwoli mu szukać jej gdzie indziej, to znaczy na końcu ścieżki, a nie tam, gdzie najpierw zniknął. .

Na tym etapie dzieci uczą się wyobrażać sobie przedmioty w swoich umysłach. Oznacza to, że mogą reprezentować obiekt, którego nie widzą. Mogą również zrozumieć, że są odrębnymi jednostkami od świata.

Trwałość przedmiotu w teraźniejszości

Chociaż teoria Piageta została powszechnie zaakceptowana, wyniki późniejszych badań wykazały pewne rozbieżności.

Głównym punktem, który kwestionowali różni badacze, jest wiek, w którym dzieci wykazują zrozumienie trwałości obiektu. Na przykład eksperymenty psychologów Reneé Baillargeon i Julie deVoss wykazały, że ten zmysł rozwija się na długo przed wiekiem, który oceniał Piaget: mniej więcej od trzeciego i pół miesiąca życia.

Ponadto badacze uważają, że edukacja i kultura wpływają na dziecko znacznie bardziej, niż przypuszczał Piaget.

Inną kontrowersyjną kwestią była możliwość rozwoju trwałości obiektu u dzieci niepełnosprawnych, ponieważ Piaget uważał, że ma to miejsce tylko wtedy, gdy występują pewne istotne czynniki lub warunki. Niedawne badanie wykazało, że dzieci niepełnosprawne nabywają poczucie trwałości obiektu w podobny sposób jak dzieci sprawne.

Inne badania wykazały, że trwałość obiektów jest ważnym zjawiskiem nie tylko u ludzi, ale także u zwierząt. Zwłaszcza małpy człekokształtne, koty, psy i niektóre ptaki, takie jak sroka i czarna wrona.

Bibliografia

• Piaget, J.; Inhelder, B. Psychologia dziecka. (2015). Hiszpania. Morata.
• Houdé, O. Psychologia dziecka. (2020). Hiszpania. Popularny artykuł redakcyjny.