Co to jest gramatyka normatywna?

Krótko mówiąc, gramatyka nakazowa lub normatywna to zestaw reguł regulujących język. Na przykład Królewska Akademia Hiszpańska jest instytucją, która zawiera i aktualizuje wszystkie normatywne zasady gramatyki języka hiszpańskiego w Manual de la Nueva Gramática de la lengua española .

co to jest gramatyka

Termin „gramatyka” pochodzi od łacińskiego słowa grammatĭcus , a to z kolei od greckiego słowa grammatikós . Słowo to pochodzi od grámma , co oznacza „napisany” lub „list”, a także pochodzi od gráphein , co oznacza „pisać”.

Dlatego gramatyka jest odpowiedzialna za badanie struktury słów, ich kombinacji, ich morfologii, składni i innych cech.

Podobnie gramatykę można zdefiniować jako zbiór norm i reguł potrzebnych do poprawnego mówienia i pisania w języku.

rodzaje gramatyki

Z biegiem czasu gramatyka przyjęła różne podejścia, które specjalizują się w pewnych aspektach języka i jego regułach. Niektóre rodzaje gramatyki to:

• Gramatyka opisowa: bada użycie języka i jego struktury bez dokonywania ocen normatywnych.
• Gramatyka normatywna: bada, reguluje i koryguje użycie języka i jego struktury.
• Gramatyka porównawcza: koncentruje się na badaniu relacji między dwoma lub więcej językami.
• Gramatyka strukturalna : bada relacje między elementami języka.
• Gramatyka funkcjonalna : koncentruje się na badaniu funkcji elementów języka.
• Gramatyka ogólna : odpowiada za określanie zasad wspólnych dla wszystkich języków.
• Gramatyka generatywna lub transformacyjna : koncentruje się na nowych konstrukcjach występujących w języku.
• Gramatyka historyczna lub diachroniczna: jest to nauka o ewolucji języka w czasie.

gramatyka nakazowa

Gramatykę normatywną, zwaną także gramatyką normatywną lub normatywną, można zdefiniować jako dyscyplinę, która zapewnia ścisłe i precyzyjne reguły dotyczące tego, co jest poprawne, a co nie, zarówno w języku pisanym, jak i mówionym.

Gramatyka normatywna charakteryzuje się regulowaniem języka za pomocą norm i zasad, które określają poprawne i niepoprawne formy językowe. Tego rodzaju gramatyki uczy się w instytucjach edukacyjnych i jest on obecny w większości podręczników gramatycznych.

Inną cechą charakterystyczną gramatyki normatywnej jest to, że promuje ona standardowe użycie języka, ponieważ jej reguły zwykle nie odzwierciedlają dialektów ani języka potocznego, ale najbardziej znormalizowaną, czystą i idealną wersję języka.

Różnice między gramatyką normatywną a opisową

Aby lepiej zrozumieć podejście do gramatyki normatywnej, ważne jest poznanie jej różnic w stosunku do gramatyki opisowej.

Gramatyka opisowa odpowiada za badanie najbardziej dynamicznej części języka, czyli samego użycia języka, zarówno w mowie, jak iw piśmie, bez określania jego poprawności. Zamiast tego, jak sama nazwa wskazuje, dotyczy „opisywania” sposobu, w jaki użytkownicy danego języka używają swojego języka w określonym momencie historycznym. Nie wydaje sądów ani nie poprawia, ale raczej „obserwuje” cechy i zmiany zachodzące w używaniu języka.

Wręcz przeciwnie, gramatyka normatywna lub nakazowa dyktuje obowiązujące zasady, zalecenia i sugestie dotyczące prawidłowego używania języka, wymienia wyjątki, określa niewłaściwe zastosowania i w pewien sposób dąży do standaryzacji języka.

Gramatyka opisowa koncentruje się na tym, jaki jest język, analizuje jego użycie i zmiany oraz wyjaśnia zjawiska językowe; tymczasem gramatyka normatywna bada zasady, na których opiera się język, a także ocenia i koryguje jego użycie oraz zmiany, które w nim zachodzą.

Do czego służy gramatyka normatywna?

Gramatyka normatywna lub normatywna jest niezbędna we współczesnym życiu, zwłaszcza w środowisku akademickim i zawodowym. Służy nie tylko uporządkowaniu języka, ujednoliceniu jego użycia i poprawie błędów pojawiających się podczas mówienia lub pisania. Konieczne jest również ułatwienie rozumienia języka i komunikacji.

Oprócz tego gramatyka normatywna w pewien sposób pomaga zachować cechy języka, jakby była jego osią, która, choć podlega ciągłej ewolucji, pozwala mu zachować jego istotę lub to, co odróżnia go od inne idiomy.

Przykłady użycia gramatyki normatywnej lub normatywnej

Tutaj możemy zobaczyć kilka przykładów użycia gramatyki opisowej i jej różnic z gramatyką normatywną:

• Dodaj litery, które nie pasują, na przykład literę „s” w zdaniach: „Co zrobiłeś?” lub „widziałeś to?”
• Wyrażenia typu „jestem martwy”, „jestem wypalony” zamiast „jestem zmęczony” są niepoprawne z punktu widzenia gramatyki normatywnej.
• Nie akcentuj wielkich liter: chociaż jest to trend, który wydaje się nasilać, z punktu widzenia gramatyki normatywnej jest uważany za nieprawidłowy.

Bibliografia

• RAE. Podręcznik nowej gramatyki języka hiszpańskiego. (2010). Hiszpania. Espaza.
• Sarmiento, R. Gramatyka opisowa w nauczaniu języka hiszpańskiego jako języka obcego . Autonomiczny Uniwersytet Madrytu. Dostępne pod adresem: https://cvc.cervantes.es/ensenanza/biblioteca_ele/carabela/pdf/43/43_033.pdf
• RAE. Słownik języka hiszpańskiego . Rae.es. Dostępne pod adresem https://dle.rae.es/gram%C3%A1tico#JQukZIX
• Fundéu RAE (Pilna hiszpańska fundacja ). Dostępne na https://www.fundeu.es/ .