Tabla de Contenidos
Słowa są jednym z najważniejszych elementów języka mówionego i pisanego. Słowa są definiowane jako „jednostki leksykalne” i są przedmiotem badań różnych nauk, zwłaszcza językoznawstwa. W ramach językoznawstwa badana jest morfologia, dyscyplina skupiająca się na przeglądzie wewnętrznej struktury słów, czyli tego, jak są zbudowane. To tam zaczynamy mówić o leksemie lub rdzeniu.
leksem
Słowa składają się z minimalnych znaczących jednostek zwanych monetami. Z kolei monemy dzielą się na leksemy i morfemy.
Słownik Królewskiej Akademii Hiszpańskiej definiuje leksem jako „minimalną jednostkę o znaczeniu leksykalnym, która nie zawiera morfemów gramatycznych”. Jest również znany jako rdzeń słów , ponieważ wyraża ich podstawowe znaczenie , nadaje im znaczenie i czyni je zrozumiałymi dla osób mówiących językiem.
Wszystkie słowa utworzone przez ten sam leksem tworzą to, co znamy jako rodzinę słów. Rodziny te tworzą się ze słów pierwotnych, czyli takich, które nie pochodzą od żadnego innego słowa. Na przykład kwiat jest słowem prymitywnym i od niego wywodzi się rodzina słów, która obejmuje terminy takie jak flor istería, florero , flor ido, flor ecido i flor al.
morfem
Słowa mogą zawierać w sobie część niezmienną, którą jest leksem; podczas gdy część zmienna nazywana jest morfemem. Są one dodawane do leksemów, aby nadać nowy zwrot rdzeniowi i stamtąd tworzyć nowe słowa. Jednak same morfemy mogą również być zdolne do wyrażania znaczenia.
W zależności od tego, gdzie się znajdują (przed lub po leksemie), morfemy mogą być używane jako przedrostek lub sufiks, nadając różne znaczenie słowu, do którego są dodawane. Na przykład w słowie niño rdzeń słowa to „ niñ” , a morfem to „ o ”, gdzie o jest sufiksem. Jeśli zamiast lub dodamy morfem „ a ”, słowo zmieni się na dziewczyna. W innym przykładzie, jeśli dodamy supermorfem jako przedrostek do słowa market , nowym słowem będzie supermarket .
Morfemy są klasyfikowane jako zależne (te, które potrzebują rdzenia, aby mieć znaczenie) i niezależne (te, które nie potrzebują rdzenia, aby się rozumieć). Z kolei morfemy zależne mogą być fleksyjne (te, które oznaczają różnice gramatyczne, takie jak zmiana rodzaju i liczby) lub pochodne (te, które zmieniają część znaczenia słowa). W języku hiszpańskim niezależne morfemy składają się z elementów gramatycznych, takich jak przyimki, spójniki i określenia.
Źródła
- Akademia JAF. (nd). Wyrazy ( monemy: leksemy i morfemy ).
- Beltramino, F. (2013). Klasyfikacja kategorii gramatycznych w języku hiszpańskim.
