Definicja i przykłady esejów formalnych

Esej formalny to esej prozatorski, który jest wykonywany zgodnie z pewnymi zasadami stylu i kompozycji . Typowymi przykładami są eseje akademickie, które są przypisywane studentom, dotyczące literatury, sztuki lub innych tematów z ich specjalności.

co to jest esej

Esej to pismo akademickie, które analizuje, omawia lub ocenia określony temat . Esej jako gatunek literacki został stworzony przez francuskiego filozofa i pisarza Michela Eyquema de Montaigne (1533-1592) i to właśnie styl tekstu znalazł odzwierciedlenie w jego dziele Eseje.

Eseje charakteryzują się formalnym i poważnym tonem, bez słownictwa potocznego . Ponadto są to uporządkowane i przejrzyste teksty o określonej strukturze, która obejmuje wstęp, rozwinięcie lub zakończenie.

Zwykle jest używany do zademonstrowania własnej wiedzy, ustalenia różnic lub kontrastów, zbadania faktu lub rozwiązania problemu.

Co to jest esej formalny

Formalny esej jest również znany jako „esej Bacona” na cześć Francisa Bacona (1561-1626), angielskiego filozofa, polityka i pisarza znanego ze swojego bezosobowego stylu. Ponadto jako pierwszy wprowadził ten typ tekstu do literatury angielskiej.

W 1597 roku opublikował swoje dzieło Eseje o moralności i polityce , które wyróżniało się prozą bez ozdób iz wieloma aforyzmami. Czyli tekst, w którym pewna wiedza została wyrażona w ustrukturyzowany sposób i w którym odzwierciedlono rozumowanie autora, a także jego obserwacje.

Ponadto charakteryzowała się specjalizacją w rozumowaniu indukcyjnym opartym na obserwacji lub doświadczeniu, zamiast stosowanej od czasów Montaigne’a metody dedukcji logicznej, ale nie weryfikowanej.

Formalny esej to tekst prozy literatury faktu, który przedstawia tezę i dostarcza dowodów i dokumentacji potwierdzającej. W przeciwieństwie do esejów nieformalnych, esej formalny jest używany głównie do omawiania pomysłów, w celu informowania, przekonywania i zachęcania do refleksji. Prezentuje styl poważny, zwarty i obiektywny.

Części oficjalnego eseju

Formalny esej charakteryzuje się sztywnością stylu, w którym zachowana jest podstawowa struktura eseju, której towarzyszy formalne, bezpośrednie pisanie, bez ozdób i nieistotnych wyrażeń. Ponadto wyróżnia się użyciem czasowników w trzeciej osobie liczby pojedynczej i zwrotnej.

Częściami formalnego eseju są:

• Wprowadzenie: jest to pierwszy akapit, w którym ustalana jest teza.
• Ciało lub węzeł: to kilka akapitów, w których przedstawiono dowody potwierdzające argumenty autora.
• Zakończenie: jest to akapit, w którym potwierdza się tezę i podsumowuje główne punkty tekstu.

Jak napisać formalny esej

Aby napisać formalny esej, należy wziąć pod uwagę między innymi następujące kwestie:

• Napisz oświadczenie , w którym główny temat eseju i argumenty, które zostaną użyte, są wyrażone szerokimi pociągnięciami. Wstęp powinien być atrakcyjny i przykuwać uwagę czytelnika. Chociaż ta część eseju pojawia się jako pierwsza, ideałem jest napisanie jej na końcu, gdy zostanie podany cały temat, argumenty i dowody.
• W treści eseju szczegółowo omówiono różne argumenty. W tej sekcji możesz zawrzeć cytaty, opinie i dokumenty potwierdzające argumenty. Użycie słów przejściowych jest niezbędne do połączenia wszystkich punktów tekstu. Ponadto należy unikać zwrotów idiomatycznych lub humoru i sarkazmu. Nie należy też używać wyrażeń w pierwszej osobie ani zwrotów typu „myślę”, „myślę” itp.
• Na koniec, w podsumowaniu , wygodnie jest podsumować argumenty eseju i odnieść je do bardziej ogólnych tematów lub problemów, aby podkreślić, że należą one do szerszego kontekstu.

Inne aspekty, które należy wziąć pod uwagę

• Przed przystąpieniem do pisania eseju warto zaplanować strukturę i treść. Później możesz zacząć od szkicu, a następnie modyfikować go, aż uzyskasz odpowiednią kolejność.
• Ponieważ gromadzenie dowodów i dokumentów może być złożone, ważne jest, aby je uporządkować i, jeśli to możliwe, sporządzić wcześniej zarys, aby wiedzieć, gdzie je włączyć we właściwy sposób.
• Dowody, które mają zostać uwzględnione w formalnych badaniach, muszą pochodzić z wiarygodnych źródeł, takich jak cytaty z książek i czasopism naukowych.
• Przeczytaj ponownie esej i edytuj go tyle razy, ile to konieczne, aby upewnić się, że nie ma błędów ortograficznych lub gramatycznych, że dane cytatów są poprawne, a źródła są zgodne z wymaganym formatem.

Formalne przykłady esejów

Niektóre przykłady formalnych esejów to:

• Metody jakościowe we współczesnych naukach politycznych: postępy, plany i wyzwania , Arturo C. Sotomayor.
• Pojęcie wolności w teoriach politycznych Kanta, Hegla i Marksa , Javier Amadeo i Bárbara Pérez Jaime.
• Gdyby Borges nie istniał , Beatriz Sarlo.
• Medytacje o Don Kichocie , José Ortega y Gasset.
• Esej na temat zmian klimatu i społecznej odpowiedzialności biznesu autorstwa Cristhiana Ivána Tejada Mancii.
• Polityka i wojna bez współczucia — Jorge Giraldo Ramírez .
• Jean Paul Sartre: Krótkie refleksje na temat jego myśli antykolonialnej , autorstwa Marcosa Govea i Marielvisa Silvy.
• Artykuły na temat pochodzenia konfliktu zbrojnego w Kolumbii, jego trwałości i skutków , autorstwa Javiera Giraldo Moreno.

Bibliografia

• Escalante, E. Jak napisać esej: Praktyczny przewodnik. (2017, wersja Kindle). Hiszpania. Edwarda Escalante.
• Kohan, SA Jak skutecznie pisać w każdym zawodzie: artykuły, eseje, reportaże, teksty do internetu. (2017). Hiszpania. Wschód słońca.
• Ayora Díaz, I. Iturriaga , E. Przewodnik do przygotowania esejów. (2015). Meksyk. Autonomiczny Uniwersytet Jukatanu. Dostępne pod adresem: https://www.antropologia.uady.mx/programas/antropologiasocial/guia_ensayos.pdf